miércoles, 12 de diciembre de 2007

La decisión correcta

Hay momentos en la vida en los que hay que decidir. La mayoría de las veces son decisiones triviales, sin importancia y las consecuencias de tal decisión no son para nada determinantes.

Hay otras en cambio que todo lo contrario. Son decisiones importantes para uno mismo y para quienes le rodean.

Mi pregunta es la siguiente.

Qué tiene más valor, la razón o la pasión?

Para mi siempre ha ganado la pasión, siempre, hasta ahora que estoy optando por dejarla de lado y concentrarme en la razón, en lo que se supone que es lo correcto, en lo que está socialmente bien visto, en fin...la verdad es que no me siento nada cómoda con esta opción.

Creo que para mí ahora la mejor decisión sería largarme lejos de todo y tener un tiempo largo para pensar, para reflexionar sobre el pasado, el presente y sobre lo que me da más miedo: El Futuro.

Me iría al Sur, un lugar que descubrí hace un par de años y que me robó el corazón. Sí me iría. A sus playas de Tarifa de arena blanca con el continente africano asomando por el horizonte, a las calles encantadoras de Cádiz para contemplar la bahía, a sus paisajes inmensos y a su cielo azul, a la alegría de su gente y al arte que desprende de cada rincón.

Se aceptan consejos :)

Un saludo a todo el que me lea.

7 comentarios:

vitto dijo...

no existe la decision correcta, simplemente hay decisiones con mas o menos fortuna, a veces justamente la decision correcta es justamente eso, no tomar la decision correcta.
Si tienes ke hacer algo, mas una cuestion de cojones ke de decisiones correctas.
La "decision correcta" no es mas ke una palabra para esconder tus miedos a moverte y hacer las cosas, o una forma de decirte a ti mismo ke tu fracaso es el menor de los males y ke estas donde estas por es lo mejor para ti, cuando en realidad estas donde estas gracias a ti y no a una decision correcta o incorrecta

vane dijo...

Vito, carinyo, m'acabes de deixar flipant. Sempre he escoltat els teus consells, encara que no sempre et faci cas...;)

Gràcies guapo.

Unknown dijo...

Que pasa mi "arma"!!!!! Jejeje. Mario al habla desde Sevilla. :)
Que pasa niña!!!! Oye que si te quieres ir al sur a mi me parece una idea cojonuda. Yo ya va para 2 años que me vine, ¿recuerdas? Y creo que ya puedo hacer una valoración con total objetividad. "Yo p'arriba no vuervo", de aquí no me echan ni con agua caliente :) JUAS! La verdad, y coñas aparte, es que no me arrepiento para nada. Estoy muy bien aquí abajo, con mi Aranzazu y nuevos amigos. JUAS!, si te cuento la juerga del Sábado pasado, lo flipas, ya hasta bailo sevillanas y todo JAJAJA!!! Y para después de Navidades me voy a apuntar a unas clases para aprender mejor y dar la talla en la Feria, que no veas niña que feriazo, muy recomendable, vaya festival la última Feria. Hace poco estuvo por Sevilla, Julián, el de Bull, ¿te acuerdas de él? bueno, pues se fue para arriba con una resaca del carajo JUAS!!!!
Por otra parte, y cambiando de tercio, veo que aún sigues siendo la misma, tan profunda y pasional como siempre. Como siempre aquí estoy para lo que necesites. ¿Te acuerdas cuando íbamos a desayunar en Bull? JUAS!! Que tiempos. Bueno niña, me alegro de saber de ti y saber que estás bien -o eso creo-, y de que te hayas animado a hacer un blog, yo también tengo uno pero hace la ostia que no escribo nada en él. Ah! y me encanta el nombre que le has puesto, te pega mogollón JUAS!!

Un BESAZO "mi arma"!!!!

vane dijo...

Mariooooooooooooo!!!!!

Que ilusión saber algo de ti!!!

Me alegro mucho de que todo te vaya tan bien por el sur, la verdad es que me das un poquito de envidia, buena eh? :)

Me acuerdo mucho de ti y por supuesto que recuerdo nuetros desayunos en Bull, jejeje, como tu dices, que tiempos...:)

Ahora trabajo de "secre" en una tienda de reformas de cocinas. El trabajo no está mal del todo, y pagan muy bien. Sigo viviendo sola. Y como siempre con mis problemas amorosos...para variar jejeje

A ver si te subes alguna vez y nos vemos todos. Quedamos bastante con Rafa, Alberto y Quim. Estaría bien que os subierais Aranzazu y tu .

Repito me alegro mucho de que estés tan bien.

Un beso con todo mi cariño.

Unknown dijo...

hola vane
tant apasionada com sempre....
jo crec que les decissions importants s,han de prendre en fred no en calent sino és fàcil equivocar-se i tu i jo sabem vol d,equivocar-nos.
Però arribarà un dia que tot ho veuràs d,un altre color i la primera paraula que sentiràs al matí quan et llevis serà "Bon dia" i llavors sabràs que la pasió també pot anar lligada a l,amor.
Tot és qüestío d,esperar .... però la gent "bona" té una recompensa segur .
De moment ja tens una nena increible , i jo crec que per començar ja és un bon regal .

Per cert .. ja saps on soc si em necessites :)

vane dijo...

Hola guapa!!

Quant de temps nena...això no pot ser. Ens hem de veure aviat.

Ja saps que jo també sóc aquí pel que necessitis.

Molts petons!!

Anónimo dijo...

...la passió, sempre la passió...per ser més propera a la pell...
...la raó és massa freda, i a vegades, quan la busques per rendir comptes...s'amaga la molt covard...

Kisses!